چالش های یک رئیس ریاضی

شاید آسان به نظر برسد اما واقعاً اینطور نیست! با این حال من از اینکه رئیس ریاضی هستم بسیار لذت می برم. من مسئولیت و مالکیتی که به همراه دارد را دوست دارم. من دوست دارم مجموعه ای مجزا از مدرسه را رهبری کنم و (تا حدی!) کنترل خلاقانه ای بر نحوه انجام کارها داشته باشم. به نظر نقش مهم و تاثیرگذاری بالایی دارد. نه تنها نتایج GCSE ما در P8 دوبرابر شمارش می‌شوند، بلکه بالاترین جذب را در سطح A نیز داریم که مزایای مالی قابل‌توجهی برای مدرسه به ارمغان می‌آورد. به عنوان رئیس ریاضی، احساس می‌کنم که تأثیر بیشتری بر موفقیت مدرسه نسبت به زمانی که دستیار مدیر بودم، دارم، و برای من این «فرصت ایجاد تفاوت» واقعاً انگیزشی است. من همچنین ترکیب دلپذیری از کارهای پروژه‌ای را دوست دارم (برای من، چیزهایی مانند “اجرای هفته ریاضی” و “نوشتن ارزیابی‌های KS3”) و شلوغی و شلوغی شدید عملیات‌های روزانه، که در آن هیچ دو روز یکسان نیست. . من را می‌توان به‌عنوان یک فرد کنترل‌کننده توصیف کرد (بی‌ادب! اما بله، من هستم) و این بدان معناست که کار را گاهی اوقات بسیار استرس‌زا می‌دانم (این بیشتر زمانی آشکار می‌شود که معلمی در حال بیماری تلفن می‌کند و من مجبور می‌شوم دور سازماندهی و چاپ جلد را انجام دهم. کار – انجام هر کاری در لحظه آخر مرا از منطقه راحتی ام بسیار دور می کند!).

شغل های سران ریاضی به اشکال مختلف وجود دارد. برخی از آنها بخش های بزرگی را با بیش از 20 کارمند مدیریت می کنند، برخی فقط یک یا دو معلم در تیم خود دارند. برخی از آنها یک دانشکده را اداره می کنند (به عنوان مثال مدیریت علوم کامپیوتر یا تجارت و همچنین ریاضیات). برخی روی SLT می نشینند. برخی دارای نگهدارنده 2ic یا TLR هستند. برخی از آنها پشتیبانی ادمین دارند. برخی دفتر خود را دارند. برخی از آنها توسط یک ریاضیدان مدیریت می شوند (بیشتر نیستند). برخی از آنها توسط مشاوران پشتیبانی می شوند. برخی برنامه های درسی و ارزیابی هایی دارند که توسط MAT ارائه شده است. تنوع در نقش های ما – هم از نظر دامنه مسئولیت ها و هم خودمختاری که به ما داده می شود – بسیار زیاد است.

5. تصمیمات درجه بندی
تصمیم گیری در مورد ورود دانشجویان به پایه یا سطح عالی در GCSE برای دانشجویان مرزی ساده نیست. سال گذشته یکی از والدین یکی از دانش‌آموزان پایه پایه یازدهم اصرار داشت (بسیار پرخاشگرانه) که دخترش را به سطح عالی منتقل کنم، زیرا یک معلم خصوصی چنین گفته بود (معلمان – لطفا هرگز این کار را نکنید!). او به من گفت که من “زندگی دخترش را خراب می کنم” و فرصت های آینده او را با جلوگیری از رسیدن او به درجه 6 محدود می کنم. من دانش آموز را در پایه نگه داشتم. حرف های مادر هنوز در ذهنم نقش می بندد. طبقه بندی یک مسئولیت بزرگ است و به طور قابل درک می تواند برای والدین نسبتاً احساسی باشد. من فکر می‌کنم که ردیف‌ها در ریاضیات GCSE ضروری هستند، اما آموزش موضوعی که در آن هیچ تصمیم‌گیری سطحی وجود ندارد، بسیار دوست‌داشتنی خواهد بود!

موارد دیگری که ممکن است در لیست چالش های ما ظاهر شوند ممکن است عبارتند از:

@TheMathsBazaar یک رئیس ریاضیات بسیار با تجربه است و اخیراً توصیه های معقولی به مدیران جدید ریاضیات در توییتر ارائه کرده است. من توییت های او را مستقیماً در اینجا نقل کرده ام:

شما حائل بین بخش خود و تمام مزخرفات AHT هستید. آنها را از کارهای غیر ضروری محافظت کنید. ببینید آیا می توانید چیزها را به صورت مرکزی سازماندهی کنید تا از آزار آنها جلوگیری کنید.

سعی نکنید برنامه درسی یا طرح کار را مرور کنید. به تیم خود اعتماد کنید که خوب تدریس می کند و تغییرات کوچکی ایجاد کنید، ممکن است ارزش داشته باشد که بخش را برای بحث در مورد موضوعات کوچک ترغیب کنید. بررسی های بزرگ هرگز کار نمی کند و هرگز تمام نمی شود